Peñol en Guatapé
Door: Therese en Gerard
Blijf op de hoogte en volg Therese
17 Maart 2017 | Colombia, Guatapé
Dinsdag 14 maart 2017
We proberen een paar verhalen in te halen als internet meewerkt.
Foto's plaatsen is sowieso een crime.
Om 7 uur vertrokken we uit Medellin om nog naar El Peñol en Guatapé te gaan voordat we naar het vliegveld gingen richting Santa Marta. Er ging ook een gids mee. Die vertelde onderweg dat de kinderen hier vrij onderwijs hebben tot aan de universiteit en dat ze op de universiteit per semester 2 euro betaalden maar de particuliere universiteiten kosten 20 euro per semester. ook vertelde hij over het gemiddelde inkomen van de colombianen per maand, dat is 700000 peso ongeveer 230 euro. Je ziet hier veel oudere mensen een handeltjes bedrijven op straat omdat ze van een soort van AOW van 40 euro per 3 maanden niet rond kunnen komen.
Bij de rots El peñol aangekomen wilden wij naar boven gaan als één van de weinigen maar helaas was daarvoor te weinig tijd en het begon te regenen. We moesten nl 659 treden omhoog en zelfs wij met onze goede conditie (hm hm) zouden dat niet redden in 5 kwartier.
Hij is 200 meter hoog en bestaat uit veldspaadt, mica en quartz. Onder de grond ging hij wel 8 km naar beneden. Het was wel jammer dat we niet naar boven konden, zeker omdat Warno en Tasha hem wel beklommen hebben, maar vanwege het slechte weer zouden we geen beter uitzicht gehad hebben. De klim is al extra moeilijk omdat je al op 2100 meter hoogte zit (boven de zeespiegel).
Op 10 minuten van deze rots ligt het vissersdorpje Guatapé. De huizen in dit dorp hebben stuk voor stuk vrolijke kleuren en karakteristieke sculpturen en schilderingen van dorpstaferelen, personen of bekende gebouwen in de plinten en die heten zocalo. Elk huis heeft zo zijn eigen verhaal.
Het dorp is gesticht door de indianen in 1811, ook wel het dorp van de zocalos genoemd. Wij vonden dit één van de mooiste dorpen van Colombia en hadden geluk dat er weinig toeristen waren.
Na dat mooie dorp gingen we op weg naar het vliegveld en onderweg nog met z'n allen geluncht. We hadden eerst een vlucht naar Bogota en vervolgens naar Santa Marta. Onze aanstekers zijn daar ingepikt maar ze gooiden ook mijn hele rugzak leeg zodat een schilderijtje gekreukt eruit kwam. Onvriendelijke mensen. Jullie weten, ik bem nooit snel kwaad, maar ik was echt woedend. Gerard heeft me nog nooit zó kwaad gezien.
10 uur waren we pas in ons hotel.
We proberen een paar verhalen in te halen als internet meewerkt.
Foto's plaatsen is sowieso een crime.
Om 7 uur vertrokken we uit Medellin om nog naar El Peñol en Guatapé te gaan voordat we naar het vliegveld gingen richting Santa Marta. Er ging ook een gids mee. Die vertelde onderweg dat de kinderen hier vrij onderwijs hebben tot aan de universiteit en dat ze op de universiteit per semester 2 euro betaalden maar de particuliere universiteiten kosten 20 euro per semester. ook vertelde hij over het gemiddelde inkomen van de colombianen per maand, dat is 700000 peso ongeveer 230 euro. Je ziet hier veel oudere mensen een handeltjes bedrijven op straat omdat ze van een soort van AOW van 40 euro per 3 maanden niet rond kunnen komen.
Bij de rots El peñol aangekomen wilden wij naar boven gaan als één van de weinigen maar helaas was daarvoor te weinig tijd en het begon te regenen. We moesten nl 659 treden omhoog en zelfs wij met onze goede conditie (hm hm) zouden dat niet redden in 5 kwartier.
Hij is 200 meter hoog en bestaat uit veldspaadt, mica en quartz. Onder de grond ging hij wel 8 km naar beneden. Het was wel jammer dat we niet naar boven konden, zeker omdat Warno en Tasha hem wel beklommen hebben, maar vanwege het slechte weer zouden we geen beter uitzicht gehad hebben. De klim is al extra moeilijk omdat je al op 2100 meter hoogte zit (boven de zeespiegel).
Op 10 minuten van deze rots ligt het vissersdorpje Guatapé. De huizen in dit dorp hebben stuk voor stuk vrolijke kleuren en karakteristieke sculpturen en schilderingen van dorpstaferelen, personen of bekende gebouwen in de plinten en die heten zocalo. Elk huis heeft zo zijn eigen verhaal.
Het dorp is gesticht door de indianen in 1811, ook wel het dorp van de zocalos genoemd. Wij vonden dit één van de mooiste dorpen van Colombia en hadden geluk dat er weinig toeristen waren.
Na dat mooie dorp gingen we op weg naar het vliegveld en onderweg nog met z'n allen geluncht. We hadden eerst een vlucht naar Bogota en vervolgens naar Santa Marta. Onze aanstekers zijn daar ingepikt maar ze gooiden ook mijn hele rugzak leeg zodat een schilderijtje gekreukt eruit kwam. Onvriendelijke mensen. Jullie weten, ik bem nooit snel kwaad, maar ik was echt woedend. Gerard heeft me nog nooit zó kwaad gezien.
10 uur waren we pas in ons hotel.
-
17 Maart 2017 - 21:39
Ans:
Wat een verhaal weer !Die trap zeg dat is nogal wat 659 treden pfffff!!!
Geniet erg van jullie reis ha ha !!
Lijkt Su wel daar werden toch ook de aanstekers ingepikt !1
Dan je schilderij nog gekreukt wat een nare mensen dan daar op dat vliegveld !1
Nou moppies ben erg benieuwd naar de verdere verhalen en foto's!!
Liefs en dikke knuffel van Ans en JP -
17 Maart 2017 - 22:01
Tasha:
Jammer dat jullie El Peñol niet konden beklimmen. Het uitzicht is echt prachtig. Het zijn uiteindelijk 740 treden als je helemaal tot het dakkie gaat :)
Het is hun werk mam, om de "gevaarlijke" items in te nemen waar aanstekers ook onder vallen. En fragile items zelf uit je rugtas halen de volgende keer X -
17 Maart 2017 - 22:08
Therese Verschuuren:
Het is de eerste keer dat er zo moeilijk werd gedaan.
Mogen lucifers wel? Hoe heb jij dat gedaan? -
18 Maart 2017 - 00:07
Tasha:
Ik had mn aansteker in mn pakje peuken gedaan en die zat in mn tas. Geen last gehad gelukkig XD -
19 Maart 2017 - 13:26
Hans:
Nou wat een stel onaardige toeristen verjagers.
Maar gelukkig wel mooie dingen gezien.
Ben benieuwd naar de volgende avonturen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
